Ik was best wel zenuwachtig, zelfs zo zenuwachtig dat ik er misselijk van werd. 

Maar dat is ook zo lekker die spanning, die sensatie, die vloedgolven 

van emoties die door je lijf rennen. Ik had me thuis verkleed als hoer [iets wat mij altijd al geil leek om te spelen]

Dik in de opmaak en hoge laarzen met netkousen. 

Een veel te kort rokje [rood] met daaronder een veel te klein stringetje.

Ik tippelde de straat door en ik merkte direct de blikken van verschillende mensen.

Hoe ze naar me keken, mij bekeken eigenlijk.

Ik voelde me in mijn blote kont staan en qua kleding zat ik daar niet ver naast.

Eerst schaamde ik me iets, maar na een tijdje kon ik me beter inleven in mijn rol als straathoertje.

 

~~Dana Flow~~

Hallucinante verhalen

Flamboyante fotografie

Verwoestend geil

Geilmakend gek

Het verkeer raast, alles en iedereen moet ergens zijn, nu...

Aan het einde van het jaar raast een ieder zich naar een bepaalde afslag.

Het is zwart nacht en de autolichten gaan als een waas aan mij voorbij. 

Ook ik moet een bepaalde afslag hebben. Ik ben er vaak geweest, om te observeren, om te kijken hoe..wat..wie..wanneer.

En als het zover is volg ik de pijl op de weg naar rechts. 

Het geraas verstompt en ik rijd langzaam de parkeerhaven binnen.

Er staan slechts wat vrachtwagens en ik had ook niet anders verwacht.

Nu op oudejaarsavond zou er sowieso niemand de behoefte moeten hebben 

om hier te gaan staan. Maar ik sta hier wel. Ik parkeer mijn auto aan het begin, aan de rechterkant.

Naast mij ligt een grasveld en de weg daar achter wordt afgeschermd door een gazen hekwerk.

Hier sta ik veilig, dit is de veilige kant.

Linksvoor, vlak voor het uitrijden van de parkeerhaven, daar gebeurt het. Daar is wat ik wil zien.

Homo's die zichzelf en elkaar bevredigen, bij 

hun auto's of in de bosjes. Ik zit stil, in de verte hoor ik vuurwerk. In de vrachtwagens zijn de gordijntjes dicht.

Er is niets te doen hier.....

Mooi! Nu is het mijn beurt, deze parkeerhaven is mijn uitluiden van 2013.

Ik open mijn portier en loop om naar de bestuurderskant.

Open die en begin mezelf te ontkleden. De binnen verlichting van de auto verraad mijn aanwezigheid.

En dat wil ik. 

Ik wil waargenomen worden. Niet herkent, maar waargenomen worden.

Ik speel het spel met mijzelf, langzaam, beheerst en via mijn ooghoeken kijkend.

Achter mij rijden er auto's op de b-weg.

De weg achter het hek. Er is een flauwe bocht en het kan niet anders dan dat het verkeer die daar 

langs komt mij ziet staan.

In een flits van hun koplampen. Een schim van mij. Het is niet koud of ik voel het niet.

Mijn kousen zijn bevestigd aan mijn jarretel gordeltje. 

Open kruis, dikke lippen persen zich naar buiten, snakkend naar de vrijheid.

Nat ben ik, niet eens geil, maar nat. 

Een bh met vulling tegenwoordig, hoge laarzen maken mijn outfit compleet.

Een zwart setje in het licht van die ene lantarenpaal die naast mijn auto staat.

Zo makkelijk om mij waar te nemen, me te aanschouwen. 

Ik draai nog wat om mijn auto heen. En begin te lopen.

Ik dans over het voetpad en in gedachten hoor ik Skyscrapers van OK GO.

Mijn heupen wiegen, draaien ter compensatie van het wegvallen van mijn eens huppelende boezem.

Ik moet het van mijn kont hebben nu.

Mijn kont en benen. Ze doen extra hun best, beste beentje voor.

Met gemak en zonder vrees loop ik over het parkeerterrein. Van voor naar achter en van links naar rechts.

Ik kom zelfs in de beurt van 

Homolinks, bosjes en gevaren driehoek voor vrouwen zoals ik.

Ik heb de moed, er is niemand, ik heb de moed... Als ik naar de bosjes loop draait er net een auto de parkeerhaven op. Ik schrik, ik weet het even niet, 

maar ik verman me. De auto stopt voor die van mij. Ik wacht af in het donker.

Ik voel me naakt ook al ben ik dat niet helemaal. 

De lichten doven... Shit denk ik, wat nu?

Opeens besef ik hoe koud het is, en mijn lijf vol staat met kippenvel. "Vinger je kut slet" fluistert een stem, mijn stem. "Daag ze uit, laat ze maar zien dat je een hoer bent, een geile slettebak. Een echte vieze straathoer. Goedkoop maar niet bang, voor de duivel niet" Maar ik ben het wel en dat is de kick. 

Mijn vingers zitten ondertussen al gekromd in mijn kut en schrapen geil tussen mijn kutlappen vandaan. 

Dikke slierten volgen. Ik vinger en niemand kijkt, of toch wel?

De uitdaging moet groter, dit werkt niet....ik stap uit het donker en loop 

richting van een van de vrachtwagens. Het voelt als veilig,

veiliger dan die auto die voor mijn auto staat in ieder geval. 

Een harde knal volgt, vuurwerk spat uit elkaar, gegooid vanuit die zelfde auto.

Ben ik gezien? Ik schuil achter de vrachtwagen en hoor nog meer auto's 

de parkeerhaven binnen rijden. Drie vier stuks die de parkeerplaats vel verlichten.

Mensen stappen uit, lopen naar de picknicktafels in het grasveld, muziek, kabaal.

En geen mogelijkheid om ongezien terug te keren naar mijn voertuig. "Trut"snauw ik naar mezelf. "Heb je nou je zin? Lekker dan, sta je hier in je lingerie setje te vernikkelen terwijl ze aan de overkant bij je auto Oud op Nieuw staan te vieren" Maar ik besef ook dat dat is wat ik zoek, 

de grens. En nu? Ga je hier blijven staan of loop je naar je auto?

Ik blijf staan en voyeer naar de mensen op het grasveld. Hoe laat is het in godsnaam eigenlijk...

Het kan toch niet zijn dat ik zo het nieuwjaar in ga?

Ik lach, waarom ook niet. Plots zwaait de deur van de vrachtwagen waar ik naast sta open.

Een gezette kleine man stapt uit. 

Kijkt me vragend aan en loopt zo langs mij heen, de bosjes in en ritst zijn gulp open.

Ik hoor hem urineren. En voel dat ik zelf ook moet.

De vrachtwagenchauffeur loopt opnieuw langs mij heen, opent zijn deur en wenkt mij.

Beschaamd loop ik op hem af, alsof ik uitleggen wil hoe ik in deze situatie terecht ben gekomen.

Hij wenkt mij naar binnen, zijn warme cabine in. Op dat moment voel ik me een echte hoer.

En een knop gaat om....dit is het...dit is het toch? Zo droom je er toch van? Ik voel zijn hand als hij mijn kont een zetje geeft en ik in zijn behaaglijke cabine beland. Gordijntjes dicht, muziekje aan en een filmpje op zijn laptop. Porno!

Het is een buitenlander, een Roemeen of zo, niet te verstaan, zelfs niet als hij het op zijn Duits probeert. Ik kom niet verder dan dat hij geil zegt geilll. 

Ik wijs op mijn kut "piepie" zo onbeholpen en totaal blank ben ik.

De weg kwijt... Mijn talenknobbel is samen met mijn verstand compleet doorgetrokken.  Weg!

Uiteindelijk weet ik hem duidelijk te maken dat ik nu wel erg moet plassen, hij opent de deur en stap weer uit, wenkt me en begeleid me naar de bosjes waar hijzelf even geleden zijn behoefte deed.

Hij draait zich om en uit zijn gebaren maakt ik op dat hij wel de wacht houd, op de uitkijk staat.

Even denk ik er over om te vluchten. Maar het lawaai aan de andere kant van de parkeerhaven is toegenomen en ik vrees dat ik slechter af ben dan nu. Ben ik wel slechter af? Ik had natuurlijk thuis op de bank, in mijn uppie, lekker tv kunnen kijken....pufff....nee! dit is spannender, veel spannender. Pis verlaat mijn opgezwollen kut.

En een vreemde kerel staat voor me. Het maakt me ongewild geil. Ik spoor dus echt niet denk ik en sta op,

loop op hem toe en zeg "Danke".

Evenlater zit ik weer in zijn cabine, lekker ruim. Hij wijst op zijn laptop waar nog steeds een pornofilmpje draait. "Geilll"

"Ja hoor" antwoord ik, "Seer Geilll" Duits is niet mijn sterkste taal.

Hij graait in zijn zak en wrijft er over. Dan pakt hij mijn hand en druk die op zijn kruis. Ik wrijf...ik ben geil...en hij word het ook. Ik voel hoe hij hard wordt. En ik speel mijn spel. Ik moet wel.

Ik moet meespelen anders word ik gek, Ik ben de hoer die ik zo graag wil zijn, okee, speel de hoer...speel! 

Zijn ogen staan geil, zijn korte dikke vingers glijden over mijn benen richting mijn open slip.

Zijn andere hand gaat richting mijn borsten...ik duw die weg.

Ter afleiding duw ik zijn vingers bij mij naar binnen. Ik kom speels klaar, gespeeld, gefaked, ik verneuk hem, ik moet boven hem blijven staan, sterker zijn. "Fick mich mit den Fingern" gebied ik hem.

Hij laat zich dat geen tweede keer zeggen. En terwijl ik hardhandig gevingerd word, schuif ik het gordijn een beetje open. Het is druk op het grasveld. Het maakt me geiler. 

"Ich bin geil" kreunt mijn buitenlandse klant. Hij rits zijn lul uit zijn broek en zwaait er mee, voorvocht slierten plakken op mijn benen. 

Hij bukt en likt het zelf op. Dan brengt hij zijn mond naar mij toe en tongt me, diep tongt hij me.

En voor ik het weet knijpt hij in mijn borsten. 

Hij trekt zich terug, kijkt mij aan..."kleine titten!" ik knik, ..even ben ik verloren, doodgeslagen.

Maar de tijd dat dat me tegenhield is voorbij. 

"Ja, kleine Brüste".Ik lach, hij lacht. Ik pak zijn lul en trek hem af.

Hij moet het kwijt zodat dit zo gauw mogelijk voorbij is. 

Hij wil niet komen maar uiteindelijk win ik. Hij komt grommend klaar met zijn vingers in mijn kut.

"Verdammt, ich wollte Sie ficken" gromt hij verder. 

Ja, dat snap ik. Ik lach en speel mijn spel.

En samen luiden we het nieuwe jaar in. We horen de mensen buiten aftellen en juichen. 

Vuurwerk knalt en de hemel word verlicht.

Ik kus mijn klant op zijn mond en stap uit. Voor ik de deur dicht doe vraagt hij"Sind Sie eine Hure?"

Ik lach...."Ja, ich bin eine Straße Hure" En dat doet het laatste stukje glas uit mijn hart vallen.

Zonder blikken of blozen loop ik naar mijn auto, open het portier en zie tot mijn vreugde

dat mijn autosleutels er gewoon nog in staan. Ik start en rijd weg. 

Linksvoor staan ondertussen al weer 2 auto's, mannen draaien om elkaar heen.

Gelukkig nieuwjaar?

Sommige foto's doen me gewoon iets. 

Dan zie ik het en denk...kijk dat lijkt me spannend (lees geil). 

Vingers door de spijlen van een parkbankje. 

Er zit/ligt iemand onder een parkbankje midden in de nacht. 

En als ik op straat loop moet het zo zijn....het lot....

Er worden nieuwe parkbankjes geplaatst. Vlak bij mijn huis. 

Te dicht bij mijn huis. Ik schat in of ik er onder pas. Ik denk van wel. 

Ik, midden in de nacht, onder een parkbankje liggen, wat is daar nou geil aan? 

Vraag het mij niet, maar als mijn lijf reageert dan moet ik er wel aan toegeven...

 

Het is zo simpel. Je wacht tot het donker is, je gaat de straat op, 

zoekt een bankje uit, gaat zitten, spreid je benen, en je kut is bloot. 

Zonder slip in een lange jas of een kort rokje. 

En als  er niemand is stop je er van alles in. 

Neuk je jezelf met je vibje of een ander soort van geil speelgoed. 

Helaas is dit een gepasseerd station. 

Daar haal ik mijn kicks niet meer uit.

 

Ik ben hondsgeil, ik moet naar buiten. Het is op klaarlichte dag dat ik mijn natte kut moet verwennen, mijn duivel tussen mijn benen moet gehoorzamen. Ik loop en loop en voel hoe geil ik ben. Ik streel mezelf op de dijk en ontbloot mijn bovenlijf. Eenmaal op mijn plekje aangekomen zak ik van geiligheid door mijn knieën, rol op mijn rug en spreid mijn benen uit elkaar, zover mogelijk. Ik pijp mijn meegenomen dildo en steek hem daarna in mijn sompige kut. AAhh...dit voelt zo goed. Ik weet niet wat er om mij heen gebeurt, en het kan me ook niets schelen. Neuken moet ik, neuken die slettekut van me. 

Diep en hard. Ik grom en draai, kwijl en geil. Ik kom oohhhhh jAAAAA....ik kOMMMM!!! Als ik overeind kom staat er aan het water een man. Hij kijk me lachend aan. Ik lach terug en knoop mijn jurkje vast. Hij blijft staan waar hij staat en lacht alleen maar. Ik denk, als hij naar mij toe komt mag hij me neuken. Maar hij komt niet.

Dan niet denk ik. Ik stop mijn dildo in mijn mond kijk hem verleidelijk aan en draai me om.

Op weg naar huis. Hij komt me niet achterna.........zucht........jammer.

 

Het is soms heel confronterend om jezelf tegen te komen op het Net.

Plots dook daar die foto op van vroeger. Niet eens onder mijn naam, maar zomaar  -een foto- op een site-. Confronterend in de zin van, een ieder die mij kan aanschouwen, herkennen misschien?

Of van kijk mij eens mooi zijn geweest.

Mooi als haast in een ander leven. Jong, twee erwtjes op een plank. Mooie kleine tietjes,

super gevoelig en mooi van vorm. Niet te vergelijken met wat ze werden en wat het -daarna-was.

Ik kan haast terug naar dit verleden qua uiterlijk. Twee erwtjes op een iets bredere plank. 

Ik kan er verdrietig om worden.

Toen vond ik me  niet mooi, nu zou ik er voor tekenen  

 

Tussen dag en nacht. 

Tussen daad en werkelijkheid.

Kan ik, zal ik.

Wil ik wel, wil ik niet?

Mijn eeuwige tweestrijd tussen licht en donker, heaven and hell, macht en onmacht,

positief en positief, negatief en negatief.

Mag het licht uit?

 

Ohh heerlijke nacht-- terwijl mijn zadel langzaam mijn opengesperde kutje in wil glijden.

Met hulp van de eenzame fietsster.

Just do it staat er op mijn rode tasje. En op de Wijzenddijkje... I just did it!

(Het Wijzenddijkje is een weg tussen de molen De Krijgsman in Oosterblokker en de Dr. Wijtemalaan in Westwoud.) Het zijn twee sloten met een fietspad ertussen. 

Er is uitzicht op Oosterblokker en aan de andere kant op Oudijk.)

Ik was er overdag al geweest, ook heerlijk rustig. Dit platte land geeft je snel bloot.

Maar hier denk je niet gezien te worden, ga je op in de natuur.

Twaalfhonderd meters heb ik compleet naakt afgelegd. Veel meer dan ik had durven denken.

Twaalfhonderd meters voordat ik in de verte 

iemand mij tegemoet zag fietsen. Mijn jurkje was snel aan. En passerend groeten wij elkaar.  

Mijn lichaam voelde beter dan ooit, gewaar van wat ik deed van wat ik verlangde.

En met een speels gemak. Bijna te gemakkelijk. Maar mijn hand is tegenwoordig soms snel gevuld.

Zo ook nu. 

Onder het mom van who gives a shit trapte DNA met speels gemak de kilometers weg.

Mijn zadel mijn verborgen lover, strelend, teasend en gevoelig aanwezig. Vol ongeloof en een beetje verbaasd vervolgde ik mijn weg en kwam tegen negen uur in de avond op de dijk terecht.

Mijn dijk die ik van haver tot gort ken.

En het was stil.......................ongelooflijk stil! Geen fietsers geen motorrijders, geen hangjeugd in auto's.

Het was even onwerkelijk.

Vooral toen ik midden op de weg mijn jurkje over mijn hoofd uit trok. De zon scheen laag op mij neer. 

Ik voelde een zuivere huivering op en in mijn lijf.

Hier waar ik zoveel kom, waar meestal mensen zijn.........

daar stond ik nu in broad daylight en plein public in mijn blote reet.

Werelds! Wereld minuten. En ook al ben ik vaak, heel vaak bloot geweest.

Het leek of dit een overtredende trap was.

 

En bij het vallen van de nacht sta ik bloter dan bloot naast mijn fiets. Er is geen verlichting op het Wijzenddijkje. Heel in de verte verraden lichtjes de woningen heel in de verte. Als ik opstap kom ik klaar.

Mijn sopkut glijd over het zadel. Mijn heupen spelen een ritmisch spel. Wrijving.....geil makende wrijving in zwart nacht verpakt. Aan het eind van het Wijzenddijkje sla ik linksaf de Dr Wijtemalaan op.

Een weg met aan weerskanten een strook voor de fietsers. Daar zou geen ontkomen aan zijn mocht ik worden gezien. Vijf Fucking kilometers puur genot en angst. En ik voelde mijn lijf zo goed en mooi reageren.

Dat moment dat je geest sterker is dan je lijf. Het JA tegen het NEE!  En dat JA wint en je lijf op pure angst reageert. DAT zijn gevoelens die niet op papier zijn te omschrijven.

Trillend op je benen, dat je je trappers niet meer voelt, dat je lijkt stil te staan.

Dat je kan janken van angst en van het genot, dat je niet meer weet wat links of rechts is. Brainfreeze.

Maar met vol besef.

 

Overdag was het niet te doen, auto's af en aan, te veel fietsers te veel van alles eigenlijk.

Het weer was gewoon te mooi. Er zat niets anders op dan op het donker te wachten.

De uitdaging was om langs de woonboten te fietsen, die liggen aan een kant op een rij.

Het gras langs de sloot stond aardig hoog.

En dat gaf mij het gevoel dat ik niet geheel open en bloot langs zou fietsen. 

Hoe anders was het toen ik daar midden in de nacht met mijn fietsje stond.

De woonbootjes gaven aardig licht af en er reden nog steeds auto's over mijn route.

Maar ik was hier nu eenmaal en ik zou niet zonder het gedaan te hebben huiswaarts gaan.

Ik schat dat het zo'n duizend meter is. 

Het stuk waar de woonboten aan de kant liggen. Een kut stukkie zeg maar.

Plots stond ik daar in mijn blote kont. Tasje onder de snelbinders en mijn sopkutje op het zadel.

Ik zat goed en wel toen er in de verte koplampen opdoemde. Ik naderde een lange flauwe bocht.

Ik trapte flink door en keek zijdelings de woonboten binnen. Het leek wel of het op al die boten open huis was. Gezellig druk zeg maar. Een lange toeter klonk er toen de auto mij passeerde.

En de mensen in en op de woonboten deed opkijken.

Ik kon niet meer doen dan mijn cap dieper over mijn hoofd trekken. Even voelde het alsof ik de uitdaging

verloren had, maar eigenlijk voelde dit retegoed. Beter dan verwacht. Gezien worden. 

Dat gevoel dat je betrapt bent in al je naaktheid.

Ik gaf mijn fiets de sporen en tilde daarbij mijn hete reet van het zadel. 

Een heerlijke zwoele windvlaag joeg tussen mijn benen door.

Met een zwaaiende kont heb ik de woonboten achter mij gelaten.

 

Wat een heerlijk hondenweer.

Voetbal op de buis en pijpenstelen regen.

Niet te koud, maar wel de rillingen.

Sportbroekje op de enkels en kont in het natte lange gras.

Fietsen met een buttplug in is slecht voor de kilometers.

Na pakweg drie kilometer viel ik supergeil van mijn fiets in het gras.

Uitzicht over water, met in de verte de zeilbootjes.

Als ze een verrekijker hebben gehad moeten ze me wel hebben gezien.

So What!

Misschien wilde ik wel gezien worden....

 

Mocht je het nog niet weten. Ik ben een viezerik, een smeerlap, ik hou van alles wat nat is en messy.  

Modder en Mayo. Prut en Pret.

Een leuke hobby en een waanzinnige kick.

Over uitspattingen gesproken. 

Leef je uit en je kan meteen aan de grote schoonmaak. 

Of ga er mee naar buiten. The Messy Outdoors.

Een goede voorbereiding is wel nodig...en schone kleren 

 

"Wat is hier mee gebeurt?" vroeg hij. We keken allebei naar de bank die ik achter in mijn tuin had gesleept. 

"Ik heb er een pan soep overheen laten vallen...erwtensoep" vulde ik aan toen hij er verdacht naar keek.

"Zonde zeg".

Hij zei het en ik dacht het, eeuwig zonde. Wat een zonde, wat een heerlijke zonde was het geweest.

Mijn bank voor het raam gesleept, zodat ik naar buiten kon kijken.

De Plissés half open zodat ik en zij die voorbij kwamen half zicht hadden.

Ik op hun benen en zij waarschijnlijk op niets. En dat -waarschijnlijk- joeg de adrenaline door mijn toch al geile lijf. Dit was voorbereid, uitgedacht. NU moest het 

er van komen. Zonde van de bank, jammer als ik gezien zou worden, maar meer een jammer van jammer dan, dan een jammer van schaamte of spijt. 

De bak met gehakt stond klaar, net als de bak met de stukgeslagen eieren.

En het paneermeel, die zat in een oude koffiebus. Alles was er klaar voor. 

Emmers met sop stonden al klaar voor na het feestje. Langzaam verdween mijn hand in de bak met gehakt. 

Dit idee ontsprong mij toen ik op een dag ballen stond te draaien.....gehaktballetjes dus.

Het gevoel van vies en kleverig stuurde een geilsignaal naar mijn hoofd en een kutkriebel naar mijn vagina. PLOP! 

Met twee handen in het goedje en mijn kut schurend tegen het aanrecht wreef ik me klaar.

Als een Japans fetisj vrouwtje.

Mijn ochtendjas gleed als vanzelf over mijn schouders en gaf me bloot. Ik had mezelf zo net heerlijk gedoucht en ik rook fris en fruitig. 

Ik liep naar mijn raam en besloot de plissés zo hoog op te trekken dat het net ter hoogte

van mijn venusheuvel kwam. 

Ik stapte achteruit en ging zitten op de bank. Een wereld ging voor mij open. Snel stond ik op en liet de plissés zakken totdat ik tevreden was met wat men mocht zien, als men al wat kon zien.

Mijn voortuintje met een bescheiden heg gaf mij een vals gevoel van veiligheid. 

En toen ik mijn handen opnieuw in het gehakt stak ging mijn knop om.

Ik besmeurde mijn lijf met het vlees en rook vroeger...

vroeger als mijn moeder gehaktballen maakte kreeg ik altijd een balletje.

Een rouw balletje gehakt...god wat heerlijk! 

Ik stopte het spul in mijn  mond en vulde mijn gulzige kut en kontgat er mee.

Handen schepte daarna eierendrap op en liet het vermengen met al het vlees en dat van mij.

Wrijvend en vingerend lag ik voor mijn raam op mijn bank. Eerst keek ik nog naar buiten, maar in het heetst van mijn strijd kon dat me geen barst meer schelen. Al stond heel de buurt voor mijn raam. -Veren en pek-.

En het paneermeel waren de denkbeeldige veren. 

Wat zag ik er uit. Wat zag ik er verschrikkelijk geil uit! Liggend op mijn buik op mijn bank begon ik me te neuken. Mijn oude bank had zich daar altijd al goed voor geleend. Niet te hard en niet te zacht.

Het eierengeil sopte tussen mijn vlezige benen en het leek of mijn kut gehaktballen fabriceerden. 

Neuken deed ik, neuken of mijn leven er vanaf hing. Ik draaide me op mijn rug toen ik bijna een orgasme kreeg, pakte de bak met restant eierensnot en goot dit in mijn open mond. Kokhalzend spoog ik het op mijn lijf.

Het liefst had ik echt overgegeven. Ik stak nog een vinger diep in mijn keel om dat voor elkaar te krijgen

maar het lukte niet. Knedend en masturberend lag ik op mijn steeds viezer wordende bank.

Vluchtig keek ik naar buiten. 

Mijn heg was hoog genoeg....toch??

Nu probeerde ik het gehakt dat ik in mijn gaatjes had geduwd eruit te drukken.

Weerzinwekkend moet dat voor een buitenstaander zijn geweest, want met het soppend gehakt kwam ook mijn urine mee. Ik keek er zelf van op. 

Pis vermengt met gehakt. Ik smeerde me er mee in en rook het scherpe en het vroeger.

DWAAS dacht ik...ik propte een stuk pisgehakt in mijn mond. 

De tranen sprongen in mijn ogen en in probeerde het door te slikken. Ik stikte zowat en kwijl liep langs mijn kin.

Ik voelde me misselijk worden, viel terug op mijn bank op mijn rug en gaf over.

Hoe smerig dit ook klinkt...ik kwam gruwelijk geil klaar. Al die geuren vermengt tot een smerige moes. 

Vijf kilo gehakt en twintig eieren waren eigenlijk veel te weinig geweest.

Ik had er in willen verzuipen als dat had gekund.

-Hij heeft hem heel lief bij het grofvuil voor mij gezet.

Hij bleef ook eten.

Ja....aardappelen, groente en...gehaktballen.-

 

Billen als vingertoppen, voelend, betastend, zoekende....

Het gevoel als je ze in een bak met ijs duwt, of langs een boomstam schuurt.

Wanneer je billen het eerste zijn wat contact maakt met iets of iemand. 

De tinteling, het gevoel, het aanwakkeren van. 

Billen, de sponsen van je lijf.

 

Sinds een x aantal jaren heb ik soms last van hevige migraine aanvallen.

Zo erg dat werken en of goed functioneren niet mogelijk is.

Het begint altijd met van die wappers voor mijn ogen, lichtflitsen. Zelfs als ik mijn ogen dicht doe zijn ze er.

Een soort van schichten in het donker achter mijn ogen. Hoogst irritant en erg vervelend. Temeer omdat het zo plotseling kan gebeuren. De eerste keren wist ik niet wat me overkwam, ik verloor mijn gezichtsvermogen en kreeg een enorme druk op mijn oogkassen. Daarna stak een helse koppijn op. In die gevallen moest ik mij naar huis laten brengen. Huisarts bezocht en al snel was het duidelijk. Migraine!  lekker dan.

--Het is moeilijk uit te leggen wat migraine precies is.

Vooral aan mensen die nooit hebben ervaren hoe migraine voelt. 

Bovendien is er nog altijd onduidelijkheid over het ontstaan van migraine.

Migraine is een aandoening waarbij, na een spontane tijdelijke vernauwing van bloedvaten in de hersenen, aanvallen ontstaan die juist zorgen voor verwijding van de bloedvaten.

En dat leidt vaak tot hevige, kloppende hoofdpijn. Maar migraine is alles behalve een ‘gewone hoofdpijn’.

Migraine pijn is een bonzende en kloppende pijn, die je gedurende een lange aaneengesloten periode voelt.

De pijn is moeilijk te verdragen en gaat maar niet weg. Als je ooit last hebt gehad van migraine, weet je dat het meer is dan gewoon een stevige hoofdpijn. De pijn is slechts een van de vervelende symptomen van migraine. Tijdens een migraineaanval voel je de hoofdpijn die bij de migraine hoort meestal aan één kant van je hoofd. Dit soort hoofdpijn komt overigens niet altijd aan dezelfde kant van je hoofd voor. 

Normaal naar een gesprek luisteren en ergens over nadenken is niet altijd mogelijk. 

Veel mensen met migraine gaan daarom het liefst in een donkere kamer op bed liggen.

Vijfentwintig procent¹ van de mensen met migraine heeft migraine met aura, ook wel oogmigraine genoemd. 

Bij migraine met aura wordt de hoofdpijnfase ingeleid door één of meerdere verschijnselen.

Bijvoorbeeld het zien van flikkeringen of zigzaglijnen, gevoelloosheid en niet meer goed kunnen praten.--

Plus dat ik dus bij die 25% hoor die migraine met aura heeft. Ik prijs me meer dan gelukkig, dat begrijp je....mmh.

En als ik dan zo stil met een natte handdoek over mijn hoofd in mijn verduisterde slaapkamer lig............

dan voel ik me blind.

Het moment toen ik voor het eerst mijn gezichtsvermogen voor meer dan 50% verloor schrok ik me echt wild.

Ik had geen idee.

Nu vele migraine aanvallen later, weet ik hoe het zit en hoe het werkt....en hoe ik het te lijf kan gaan.

Niet altijd, maar soms. Al is het maar om thuis te komen en snel mijn bed in te duiken.

Als plots de lichtflitsen en zigzaglijnen opdoemen dan grijp ik naar de medicijnen. 2 x 600 mg Ibuprofen en 2 paracetamol. Vooral die Ibuprofen is aan de zware kant, een spierverslapper, maar het werkt wel, als ik niet over mijn nek ga dat is. Ook zo'n fijn bijverschijnsel van migraine. En daar lig ik dan........overgeleverd aan.....in het donker.......misselijk, bonkend hoofd en blind. Verblind.

En veel tijd om na te denken, voor zover dat gaat. Alles in flarden van pijn en misselijkheid.

Het wapperen verdwijnt en het duister neemt toe.

Pijn en donker, ik zou er van moeten houden.  Maar het niet kunnen zien intrigeert mij.

Zoals een nachtelijke wandeling door een onaards donker bos 

of zo. Dat geur en tast het moet overnemen.

En het klinkt natuurlijk maf om te stellen dat ik soms geniet van een migraine aanval.

Als ik bijvoorbeeld thuis ben, veilig en zo in mijn bed, emmertje ernaast en tijd gehad om me uit te kleden.

Naakt onder de lakens en het nat van de doorweekte handdoek, die mijn hoofd in het duister laat tasten.

Is het een soort sm? Nog een fetisj? (houd het dan nooit op?)

Het heeft lang geduurd, maar eindelijk kan ik er een beetje mee omgaan, mee leren leven.

En dus gebruiken om......dat eeuwige nieuwe hoogtepunt te bereiken. Dat pijn, verlangen, angst en weet ik al wat niet meer...overgaan in ultiem genot. Zeg maar niets, ik snap het zelf ook niet helemaal.

Ik zou beter moeten weten. Maar angst en dreiging is een groot onderdeel geworden in mijn seksuele beleving.

En wie zou er nu niet af en toe blind door het leven willen stappen, al was het maar om onwetend te kunnen zijn. 

Maar dan nog ruik ik de geur en voel ik de angst van het leven zelf.

 

Als ik moet slikken om mijn kots binnen te houden.

Als de tranen samengaan met het vocht uit mijn bevochtigde handdoek.

Mijn hoofd zich niet mag bewegen in verband met het slaan van mijn inwendige sloophamer.

Mijn lijf siddert van pijn en medicijn. Zakt toch die hand tussen mijn dijen.

Roep ik op wat ik probeer af te wenden. Slaat mijn hoofd uiteindelijk wel van links naar rechts.

Als genot zich aanmeld en ik mijn pijn nodig heb om tot een uiteindelijke rust te komen.

Met daarna een kater als na een iets te wild feest.

 

Het roombotergeil zijn in mijn auto neemt nieuwe dimensies aan.

Ik verlaat mijn auto bottomless en wacht in het donker op wat komen gaat. 

De eerste keer dat ik dat deed was Loes mee. Het arme mens wist niet hoe ze het had. "Vinger mijn kut' blies ik in haar oor. Onhandig wreef ze mijn natte poes. Beschermend stond ze voor me, alsof niemand het mocht zien. Kwats! Iedereen mocht dit geil schouwspel aanschouwen. Een oud wijf die een bottomless wijf staat te vingeren op een homoparkeerplaats. Al die tegenstellingen, die onwerkelijke contrasten maken mij bloedgeil. 

Die ouwe tong die ze in mijn mond steekt, veel te veel vlees en een wrange smaak.

Een soort van heerlijke walging komt over mij, als ze eindelijk haar jas open slaat. Dat door het leven getekende lichaam, mijn voorland. Het contrast van oud en niet zo oud, van plooi en rimpels, van vet en vlezig.

Van niet zo stevig tot hangborsten, ovale tepels en ouderdomsvlekken. Hangbillen en haar op haar kont.

Ik geil van de walging. Maar ik heb haar lief.

Alles zet ze voor mij opzij momenteel. En ik sleur haar mee het duister in. Ik ben dat duiveltje op haar schouder. Die de meest vreselijke dingen in haar oor fluistert. Ik maak haar zo bang dat ze er van huilt.

Maar op de een of andere manier komt ze steeds bij me terug. Ze is als mijn slaaf. En ik ben als haar Meesteres. Wie had dat ooit gedacht..... Loes ontdekt haar seksualiteit, haar behoeftes, haar verlangens.

Haar diep, oh zo diep verstopte fantasieën Ik heb haar verteld dat geen mens te oud is om te leren, en dat we dat eigenlijk iedere dag doen. Leren. Leren leven, leren genieten. Tot in het extreme.

 

Sophie zit in de auto, ze kijkt hoe ik op een avond weer bottomless tegen de zijkant van mijn auto sta.

Het is zwartnacht. Auto's rijden langzaam de parkeerhaven op. Staan stil, rijden weer een stukje verder...

Mannen staan ook naast hun auto's. Roken een peuk, draaien wat in het rond. Sommige verdwijnen daarna een voor een de bosjes in. Ik sta hier in mijn blote kut. Sophie zit naakt in de auto. Ze kijkt alleen maar.

Ik besluit om een klein stukje te lopen, om de auto heen. Van de veilige stoepkant naar de wegkant, en weer terug. Net als ik voor mijn eigen koplampen sta rijd er een busje de parkeerhaven op. Ik sta in zijn volle licht.

Ik loop door weer naar de passagierskant en tevens stoepzijde. Het busje parkeert voor ons. Ik geef geen krimp als er een man uitstapt en op mij toekomt. Hij lacht en kijkt. Ik lach terug. Dan rits hij zijn broek los en haalt zijn lul tevoorschijn. "Trek je maar af op mijn geile kut" spreek ik hem aan. Ik wrijf mijn liezen en spreid mijn benen iets. Draai me om en show mijn kont. Draai me weer om en steek een vinger bij me naar binnen. Hij sjort en hijgt, komt steeds dichterbij...... zijn hand probeert mijn kut aan te raken. Ik duw die lachend weg. De boodschap is duidelijk. Niet veel later voel ik zijn sperma tegen mijn benen. Het voelt als een overwinning. Ik wordt nog steeds begeert...zoiets.... Hij duwt zijn lul terug in zijn broek en loopt weg. Hoe vluchtig kan zoiets intiems zijn.

 

Door het neertikken van de twee hierboven beschreven anekdotes werd het mij gisteravond te veel.

Mijn lichaam stond op springen, kippenvel bij het idee. Auto in en voor de deur al mijn kleren in de auto uitgetrokken. Compleet naakt. De huiver van een koude auto op een frisse avond in januari. 

De pook in mijn hand, wetend dat hij mij al meerdere malen naar een hoogtepunt heeft gebracht.

Ik schakel met liefde. Auto's passeren mij in een roes van licht, in de waan dat mij kan niets gebeuren, ik sta er boven. Ik MOET gezien zijn door anderen. Zeker toen ik voor het rode stoplicht stond.

Mijn zicht was beperkt, oogkappen op, recht vooruit turend, met slechts één doel voor ogen.

Aangekomen op die verdomde parkeerplaats, daar waar ik misschien niet meer heen wil.

Dat zeg ik mezelf iedere keer weer als ik er vertrek. Ik hoor daar niet thuis, ik ben niet zoals die mensen daar.

Ik houd mezelf natuurlijk voor de gek. Ik hoor daar thuis, ik voel me daar thuis.

Parkeerhaven als veilige haven. Een aanraking aan mijn klit maakt dat ik al bijna kom. Ik ben zo nat, en in mijn haast ben ik vergeten mijn handdoeken mee te nemen van huis. Ik bevuil mijn stoel. De kringen in het stof zullen mij er altijd aan blijven herinneren. Mijn blaas zit vol, het voelt zo. Het is de kou. En in mijn waas van moeten ben ik zelfs vergeten om de verwarming van de auto aan te zetten. Vandaar het slechte zicht, ik dacht dat ik zelf beperkt werd door mijn state of mind. Ik klap met mijn vlakke hand op mijn wijd open gesperde natte kut.

Het klappen voelt als intense trillingen die dwars door mijn lijf zich een baan zoeken naar mijn kop vol geile ideeën. Plots schiet er een straal vocht uit mijn kut. Een kreet kan ik niet onderdrukken. Ik ben weer die vieze meid, Die vieze meid die zichzelf weer dreigt te verliezen. Mijn benen zijn nat, warm vocht loopt er bij neer.

Ik wurm mijn hand onder mijn kont en vorm met mijn hand de vorm van een fisting speeltje. Ik laat me zakken en met alle gemak verdwijnt ze tot over haar knokkels in mijn geil gapende kut. Op en neer zet ik me af op de vloer naast de pedalen. Wippend stoot ik mijn vuist naar binnen en naar buiten.

Ik voel het vocht opzetten, de druk toenemen. De waas is compleet......ik gooi de autodeur open en draai een kwartslag. Trek mijn vuist uit mijn kut en spuit als nooit tevoren. Een gil van genot en verwondering gooi ik mee de nacht in. Mijn hoofd slaat van links naar rechts. Mijn buik deukt in en uit in een vreemd verstoort ritme.

Ik lig half in en half uit mijn auto. En kijk naar het schelle lichtje van de binnenverlichting.

Dwangmatig wrijf ik nog steeds over mijn klit. Misselijk van geiligheid wankel ik mijn auto uit. Ik voel niets, ben nergens. Alleen het moeten heeft zich meester van mij gemaakt. Het voelt als die eerste echte keer in het park,

op dat gras, toen ik mijn jurkje uittrok en naakt naar mijn auto liep. Mensen passeerde en zich niet echt bewust van ze was. Nu ook, ze zijn er, ze kijken....maar ik zie ze niet. niet echt in ieder geval.

In al mijn naaktheid voel ik me zo gelukkig, zo zeker, zo sterk. 

Zo zou ik mij altijd wel willen voelen. Dronken van geilheid. Ik heb gelopen, gemasturbeerd, gezeken als een paard. Ik was even de sterkste op de parkeerplaats. Ik heb (gelukkig) de afstand tussen mij en al die anderen daar weten te bewaren. Ik heb ze laten kijken, en hopelijk laten genieten van iets dat bijna buiten mij om gebeurt lijkt te zijn. Ik reed weg met een ongelooflijke glimlach, en het idee dat ik er echt nooit meer heen moet gaan.

PIJP DAT DING! beval ik haar.

Sophie moest de deur van de auto wel open doen, anders kon ze er niet bij.

Haar lekkere dikke kont stak fier omhoog.

Haar pijpbekkie nam de glibberige pook tot zich, haar tong likte het leer van de versnelling.

Niks condoom.....leer in mijn kut....de geur....het komen.

PIJP DAT DING......ik proef je zei Sophie en ze lachte.

De wind had net haar kont gekust.

 

Het wordt gevaarlijk.....het beest dat lust heet besprong mij geheel onverwachts.

In de auto op de parkeerplaats op mijn werk. Daar waarvan ik denk...

dat is de grens, die mag je niet over gaan. Maar ja......grenzen zijn er om te verleggen...tja.

Ik had haast, bijna (weer) te laat....ik had in mijn haast een broek aan geschoten en mijn rok in een tas meegenomen....bewust...onbewust?! Ik zou me wel op het toilet omkleden.

Maar waarom begon ik mezelf uit te kleden in mijn auto op de parkeerplaats?  

Macht der gewoonte misschien  haha. Het stofje van mijn string sneed lichtjes in mijn gezwollen schaamlippen. Het stof van mijn autostoel warm en aangenaam. Buiten de regen.

Steeds meer auto's reden de parkeerplaats op. Collega's. 

Ik zat te kijk in mijn string. Ik kon ze zien gaan in sprint of onder paraplu naar de ingang.

Het idee dat ik ze kon zien terwijl ik daar zo zat maakte me geil. 

Natuurlijk kon ik me niet uitleven. Nee, kijken, dat wel...kijken met roversogen....en een natte vinger.

 

Zet een (donkere) zonnebril op in de auto, hierdoor wordt het beeld rustiger,

waardoor je minder snel last hebt van wagenziekte. 

Als kind gaf mijn oma deze tip.

 

Ik had niet veel mee, misschien omdat ik dacht dat ik niet ver zou komen.

Maar het zonnetje scheen zo heerlijk door het raam in mijn gezicht en het zoemende geluid maakte me loom. Oneindig vlak land, met koeien schapen en paarden. Hoog gras en ellenlange sloten.

Van halte naar halte.

Geen plaats van bestemming, geen idee waarvoor en waarheen. 

 

En met dit rifje in mijn hoofd, telkens weer...  rittitete...rittitete......on the road to nowhere......rittitete, rittitete.....

Als een betere versie van kedan kedan van Guus Meeuwis reis ik per trein en voel me bij iedere stop iets verder van huis, en dus iets vrijer. Alsof ik opnieuw wegvlucht van waar ik niet wil zijn.

Weg uit het benauwde van wat mijn leven soms is. Benauwend, knijpend. Claustrofobisch haast.

In de trein kijkend naar andere mensen. Overeenkomsten zoekend. Me irriteren aan en het genieten van.

Terwijl het blauw door het ramen van de trein knettert. De tussendeuren open en dicht waaien en geluid en mensen voorbij reizen. De mens en zijn mobiel, je kunt er niet meer omheen vrees ik.

Ik laat alles me maar welgevallen. Mijn kont plakt op het goedkope van NS.

Als ik opsta loop ik de treincoupés door. en voel het luchtige van mijn jurkje.

Natuurlijk zonder slip. Alleen een jurkje en instappers. Een kleine tas voor wat echt nodig is.

Al die levens die ik voorbij loop, al de mensen zo vreemd. Al die mensen met verlangens en doelen.

Ook op weg naar niets?

Het lijkt me niet. Zonder doel geen daden. Goed! dan maar even niet. Niet mee in de ratrace.

Niet mee. Gewoon niet meedoen met het leven.

Als een geest zo licht waan ik mij door de trein. op en neer, van boven naar beneden.

Met na een paar haltes het verlaten van.

Als een stranger in a strange land. Nederland, wat ken ik je eigenlijk toch slecht.

Als ik goed kijk zie ik moois in zoveel, in simpele dingen.

Als je er de tijd voor neemt, en als je goed kijkt. 

 

Doe maar koffie zeg ik tegen die aardige man die vraagt wat ik wil gebruiken.

En een appelpuntje met slagroom. Steek ik die sigaret op, of niet.....

Moet het niet meer doen....maar ja......wat kan het ook schelen.

Straks een wijntje, of een fris glas bier. Het is warm, heet zelfs.

Ook hier op het terras knettert de zon lekker tegen mij aan.

Het warmt me op. Een loom gevoel. Vakantie gevoel. Ach, en ook weer niet.

Te dicht bij huis om echt te vinden dat je er eens helemaal uit bent.

So what! Het gevoel is goed. En de tijd gaat snel, maar gelukkig niet te snel. In mijn hoofd zoveel te doen.

Ik weet dat het er niet van komt.

Hoeft ook niet. Ik kijk op van mijn mooie glimlach die weerkaatst in het raam van het windscherm.

Een blijde meid lacht mij toe.

En wat ik zie doet me goed voelen. En geloof me, dat is best wel lang geleden. Dat gevoel......... het goede.

Tevreden gevoel.

De koffie dampt en de rook cirkelt weg. Ik vraag om een asbak. Die dingen zijn schaars.

Een mooie mannenhand zet liefelijk een glazen asbakje voor me neer.

Doe maar wijn.....rood....fruitig, niet te zwaar graag, het is nog vroeg.

In alle onschuld zit ik hier. mijn benen licht gespreid.

Inkijk voor de mussen en andere vogels die hun weg wegpikken op dit uiterst aangenaam terras.

De vrede verstoord na mijn tweede glas...

Vrouw met baby.......weg rust. Betalen en op weg naar........

 

De trein gemist, ik lach erom, hoezo gemist?

Ik kijk naar het bord dat zegt dat de volgende trein over 8 minuten arriveert. Bestemming....

Als ik instap voel ik het dringen van mensen. Contact waar niet om gevraagd is.

Het stoten, het lichtelijk duwen om plaats te bepalen.

Zit ik toch in de verkeerde trein. Ik moet staan.

Aanhoren hoe slecht Prorail en NS hun zaakjes voor elkaar hebben.

De frustratie druipt eraf. Begrijpelijk denk ik, je zal er maar afhankelijk van zijn.....de volgende stop stap ik uit, en natuurlijk duw ik die persoon die mij duwde flink terug voordat ik uitstap.

Boos kijkend, ik geef hem een knipoog, lach en verlaat deze trein. Deze trein was niet goed.

Daar zat frustratie en boosheid in. Ik zoek een mooie zoevende trein.

Met licht en lach. Van A naar B en van B naar W of zo.  

 

Ik lees een boek, een mooi boek. Ik zie hoe de man tegenover mij naar mij kijkt. Ik geniet ervan.

Als ik opkijk lacht hij vriendelijk.

Het is een mooi boek hoor, vertel ik hem. Ja ik geloof dat het mooi is antwoord hij terug.

Een praatje volgt. Gewoon een aardig gesprek.

Totdat hij eruit moet. Daggg zegt hij lief. Dag! zeg ik. Ik wapper mijn benen uit elkaar. Mijn kruis is bezweet. Plakdijen. De volgende stop verlaat ik de trein opnieuw. De stad wacht.

In een kledingzaak raap ik wat kleren bij elkaar en loop een pashokje in. 5 op een rij.

Drie mannen zitten verveeld en futloos op een bankje, wachtend op.... Ik schuif het gordijntje niet helemaal dicht. Mijn glimlach wil vandaag niet weg. En verandert in een volle lach als ik mijn jurk

uittrek. In de passpiegel zie ik spiedende ogen. Alles wat ze kunnen zien is mijn kont, zijdelings.

Een heerlijk vrij gevoel maakt zich meester van mij.

Even heb ik het idee om het gordijn gewoon open te trekken. En natuurlijk doe ik het niet.

Mijn handen gaan speels over mijn lichaam.

Maar ik heb niet de behoefte om los te gaan. Het blijft bij spelen. In een nieuw en nog korter jurkje verlaat ik de winkel. Ik voel me haast naakt, zo kort, zo licht.....zo gevaarlijk. Als ik straks in de trein zit zal mijn kruis moeilijk te bedekken zijn. En als ik zit, zet ik mijn tasje op mijn schoot. De avond doet zijn intrede. Ik zoek een mooi hotel. Niet te duur en voor 1 nacht. Lichtbundels zoeven langs de ramen van de trein. De zon bijna onder.

Het is stil in de trein.

Ik sta op en flaneer door het gangpad. Deur door....trap op. Iedereen kan zo tegen mijn kont aan kijken.

Of ze ook gekeken hebben weet ik niet. Ik keek niet om. De wereld in sneltreinvaart. Voorbij aan mijn doel.

Een gepasseerd station. Ik stap uit. Het kille en het klamme grijpt zich vast aan mijn benen.

En bij iedere stap die ik zet voel ik hoe mijn lichaam intens geniet van het vrij zijn, het I don't give a shit gevoel. Mijn loop wordt zelfs wat wulpser, met een hupje, een draaikontbeweging-kje.  Alsof ik jong was en op weg naar een avondje uit. En het lijkt of bij iedere stap mijn jurkje net dat doet wat ik hoop....opwippen.....net genoeg om.....

 

Mijn minibar is leeg.... goedkope kamer zeker. Ik laat me op het o zo zachte bed vallen.

Ik weet nu al dat ik me hier vreselijk ga vingeren.

Als ik uit het raam kijk zie ik het grauw van de stad, daar waar vandaag toch ook de zon heeft geschenen.

Maar mijn glimlach blijft. 

Ook het grauw doet in mij de zon nu eenmaal schijnen. Grauw staat voor vies, zon staat voor spelen.

De hele dag gespeeld, nu wil ik vies zijn..... laat het vannacht lekker donker zijn

Zal ik me laten oppikken? Er kijken er genoeg. Het maakt me sterk. Zelfverzekerder.

Het eten is goed, heerlijk zelfs. De glazen zijn groot hier en worden goed gevuld. Ik voel hoe het wegzakt, inzinkt, opwarmt en verhit. In mijn hotelkamer heb ik mijn buttplug in gedaan en een strakke slip aan getrokken.

In deze eettent met heerlijke stoelen drukt de plug teasend tegen mijn kringspier. De wijn maakt het allemaal heerlijk aangenaam. Ik kijk, aanschouw, geniet. Eenzaamheid is er niet. Ik voel me een beetje thuis.

Goed gezelschap en een goed glas wijn. Als toeschouwer. Maar dat vindt ik wel zo fijn.

De avond vliegt voorbij. Met een grappig gesprek met de kok. En een beetje stout gesprek met een ober.

All in good fun!

De nacht pak met op en zet me neer.....redelijk hard. De wijn heeft zijn impact. Doet wat ze moet doen.

Luchtig en licht verdwaasd en verdwaald schuim ik de straat af. Op weg naar.......... even weet ik het niet..........

vindt ik het erg?  Haha, nee hoor. Die glimlach staat vastgespijkerd op mijn gezicht.

In een steeg staan mensen, luidruchtig.....donker....ik trek mijn slip uit....wankel.....ruik er aan....lik mijn slip en proef mijn geil. Ver genoeg van....dat wel. Maar compleet kansloos in geval van nood.

Mijn plug floept onder het lopen uit mijn kont en stuitert opzij van mij.

Ik buk en raap hem op. Als ik hem in mijn tasje stop komt er iemand op mij  af lopen.

Of het gaat........ach wat aardig.....ja hoor, dank je.

Als ik de steeg door ben is mijn kont betast en mijn lijf bevoeld.

Lichtelijk aangerand beland ik uiteindelijk bij mijn hotel.

Niet veel later sta ik in mijn kamer voor de spiegel, Die verdomde glimlach wil maar niet weg. Heerlijk!

Het bed heeft geduldig op mij gewacht, omarmd mijn lichaam, geeft mijn handen de kans om........

en houd me vast als ik tevreden in slaap val.

 

De zon knettert opnieuw, met hier en daar een wolkje, net zoals in mijn hoofd.

Ik zoef weer heerlijk verder. Waarheen? Waarvoor?

Meiden in te weinig kleding, mannen met ontbloot bovenlijf. Zo een dag!

Een ware kijkdag. Genieten met je ogen. Zwoel en een kater.

Behoefte aan een groot glas heerlijk helder....mmmhhh

Zowaar een conducteur, dat ze er nog zijn. Vriendelijk met een blik naar mijn benen. Ik weet het denk ik...te kort! 

De kilometers vreten voort....uitstappen.........opstappen........inchecken.......ook uitchecken graag.

Stad in Stad uit.....museumpje hier, parkje daar. Strandwandeling....patatje....terrasje hier, winkels daar.

Het klinkt als niets, en het meeste is ook niets. Het is gewoon...gewoon niets.

Eigenlijk zoals vakantie hoort te zijn.

 

Het mes op je keel, het vuurwapen tegen je hoofd...

Geen weg terug, hoe kom je in godsnaam in zo een situatie terecht?

Maar het is bewust opgezocht. Mijn spanningsboog, mijn drang naar dat beetje meer.

Ik confronteer mezelf ermee. 

Terugkijkend met een lach en een facepalm.

Van schaterlach tot angsturine. Van sucks en zo...

 

Het is mijn douchehoekje in de tuin, die mooi begroeide schutting met snel-groeiers.

En dat leuke boompje in de hoek als een afdakje. 

Rechts aan de zijkant zit aan de muur een buitenkraan, met daarop aangesloten een tuinslang

met douchekop (voor de plantjes).

Bij het zonnen spuit ik me om de zoveel tijd nat, koelt heerlijk af, en je wordt er lekker bruin van. 

Een pracht (bijna) privé plekje in eigen tuin. 

De schutting van de buurman is 180 cm hoog. Hoe hoog de buurman is weet ik niet.

Maar normaal gesproken zou hij er net niet overheen moeten kunnen kijken. Dat doet hij dus wel!

Hij heeft zijn vijver precies achter onze tussen-schutting. Dat heeft hij opgehoogd en nu kan hij makkelijk over de schutting kijken. Iets met zijn vijverfilter/pomp of zo. Kan hij er makkelijk bij..... Ik had daar wel wat moeite mee in het begin. Buurman is nogal vaak met zijn vijver in de weer, zeker met mooi weer. Maar nadat hij mij en mijn vriendin(nen) wel eens topless gespot heeft, had ik zoiets van....je doet maar. 

Het is mijn tuin, al loop ik er in mijn blote reet. En dat doe ik dan ook. Ze (buurman & buurvrouw)  hebben mij vast wel eens gehoord stevig masturberend. Maar als we elkaar dan spreken zo over de schutting, geen kwaad woord. Hele aardige mensen. Allebei in de zestig.

Dan gaat het over koetjes en kalfjes. We hebben zoiets van, leven en laten leven. Aardige buren.

 

Het was warm, nee het was heet. Ik was heet. Lekker bakken in de Zon, in mijn blote kont.

Ik hoorde buurman rommelen. Vast aan zijn vijver.

Ik heb een tuinspiegel. Die is  strategisch neergezet zodat ik buurman kan zien, maar hij mij niet.  

Ik had al meer met het idee gespeeld om mezelf nu maar eens totaal naakt aan hem te vertonen. Onbedoeld/bedoeld dus ; ) Mijn kutje was zo nat en geurig, ze stond wagenwijd open.

Met mijn koffielepel sloeg ik het heet van mijn koffie op mijn al kokende klitje.

Het uiteinde belande uiteindelijk in mijn kont. Dit was het moment! Met de koffielepel in mijn kont stond ik op en liep naar mijn douchehoekje. Ik draaide de buitenkraan open en pakte de sproeier van de grond.

Ik moest bukken. Mijn kont naar de buurman gericht. Of hij het lepeltje kon zien wist ik niet zeker.

Maar een klein orgasme was mijn deel. Ik voelde hoe mijn geil in slierten dik mijn kut verliet.

En toen ik de sproeier aandeed gaf ik een klein gilletje. KOUD!!..... Ik keek zijdelings in mijn tuinspiegel.

Daar stond hij.......open mond. Als aan de grond genageld werkelijk. Een soort van slow motion  kwam over mij.

Je weet wel, dat alles langer lijkt te duren. Ik confronteerde mijn buurman met mijn naakte lijf.

Met een lepeltje in mijn kont, en geil dat langs mijn benen naar beneden liep. Het idee.......ik werd een soort van gek. Snel sproeide ik me af, alsof ik me schoon wilde wassen. Ik voelde me een beetje vies. Dirty Dana zeg maar. Was ik nu niet te ver gegaan? En terwijl ik dat dacht, draaide ik me om en keek hem aan. Gespeeld gaf ik een "OHHHHHHH" weg. Maar buurman was niet zomaar uit het veld geslagen. "Hallo"zei hij lachend.

"Heerlijk weertje zo" "Mijn pomp speelt weer eens op" hij bleef staan en keek me aan.

Ik dacht laat ik nu maar geen gevatte opmerking maken.

Ja, zei ik, "ik heb er ook last van".....het sloeg totaal nergens op.

Hij lachte vriendelijk en keek naar mijn vijvertje. "Moet je wel bijhouden hoor".

Ik knikte, geen tijd en zo. Ik bemerkte dat ik mijn handen voor mijn vagina hield.

Ik ben hier toch zo slecht in bedacht ik me.

 

Het uitkleden ......is er echt niemand? Overdag in dit stukje bos.

Ik hoor de wandelaars, de honden blaffen.....ik sta naakt tegenover hem.

De boom die ik uitgekozen heb. Mijn hand streelt zijn ruwe bast, zijn zachte mos.

Zijn harde takken en scherpe uiteinden.

Ik druk mijn lijf tegen hem aan. Hij voelt afstandelijk, maar ook zo vertrouwd.

Het gevoel klopt niet, het hoort niet.... Mijn kloppend heet lijf 

tegen iets dat niet terug verlangt. Zijn takken niet om mij heen zal slaan, me wel slaat met zijn takken als ik er tegenaan loop. Mij blauwe plekken, schaafwonden en splinters geeft. Maar alleen als ik dat zelf verlang.

Ik druk mijn kut tegen zijn stam. Ik schuur en wrijf....meteen die pijn. 

Weer een schaafwondje. Ik stoot en kus de bast, steek mijn tong uit en lik hem. Voorzichtig....

Ik sla een been om hem heen en stoot nu vol overgave.

"Wat is ie hard"...mompel ik zacht tegen hem. Ik stoot en mijn kut is nat. Ik stoot en voel hoe ik aandrang krijg.

Pis verlaat mijn kut.

"Ohh schat, kom je nu al klaar?" fluister ik hem toe...."ohhhh, je maakt me zo nat".

Omarmend zak ik door mijn knieën en wrijf mijn lijf langs mijn eigen pis.

De geur en in de winter het dampen ervan. Opnieuw lik ik de stam, lik ik zijn klaarkomen....mijn pis. 

Op mijn knieën neuk ik hem nu goed hard. Iedere stoot is raak. Iedere stoot doet net iets meer zeer.

En net voordat ik de pijn van mijn stoten tegen deze harde jongen niet meer kan verdragen voel ik mijn orgasme opkomen. Schokkend kom ik tegen hem klaar. 

Druipt mijn geil en een restje pis mijn kut uit.

Wrijven mijn handen het zeer weg van het te hard neuken van de boom. 

Voor even dat moment dat je je alleen waant....totdat je opnieuw de honden hoort blaffen. mensen hoort praten....

En je geconfronteerd word met je eigen naaktheid. Je angst, en je beleving.

Je je afvraagt waarom je dit soort dingen doet. De pijn de overhand krijgt.

En je naar huis lopend je haast alweer schuldig voelt.

Maar zoals meestal..............is het nagenieten niet te beschrijven.

 

Een wandeling langs de dijk, daar waar je naar beneden via het weiland dicht het water kan benaderen. waar slechts op gooi afstand de koeien staan, de schapen blèren en de vogels zingen. In de verte de surfers surfen en de hoogvliegers vliegeren. De mensen met hun fiets voorbij fietsen en de loslopende honden worden teruggefloten. Daar waar de bosjes het uitzicht op het water wat belemmeren. Met daarachter die meneer.

Die plotsklaps blote man. Ergens op deze site heb ik er ooit iets over verteld. Ik keek uit over het water, en zag opeens deze man staan. Spiernaakt. Ik zat zelf net wat met mijn knoppen te prutsen, omdat ik me wilde uitkleden. Langzaam....on mezelf te tonen aan de boten en windsurfers op het water. 

De afstand tussen hen en mij was veilig. Onherkenbaar had ik daar mijn lichaam vrij kunnen geven. 

Nu stond hij daar. En hij keek me aan.....trok wat aan zijn lul en draaide zich van me weg.

Ik draaide me ook om en liep weg van het water, om verderop in het gras te gaan zitten. Ik had mezelf half ontknoopt zeg maar, en het gras kietelde mijn kont. Fietsers fietsten langs. wandelaars keken niet van mij op.

Een ieder deed wat hij of zij wilde op deze uitermate zwoele zomers dag. Een man op een fiets stopte plot en zette zijn fiets neer. Keek door de bosjes naar de blote man en draaide zich om naar mij. Ik zat al was het heel normaal, met een grassprietje mijn kut te strelen. Ik wist dat hij keek.

Ik voelde het priemen van zijn ogen............en toch ging ik rustig door.

Ik keek om mij heen en zag dat er nu geen mensen aan mij voorbij zouden gaan.

Ik liet me op mijn rug vallen en knopte mijn jurk verder los.

Al mijn gebruinde vrouwelijkheid sloeg naar buiten bij het opentrekken van mijn jurk.

In de verte hoorde ik een koe Boehh roepen.

De lucht was strak blauw, en een kop vol houden van liet mijn lichaam zweten.

Mijn kut sloeg open als een geurige bloem. En het zoemen van een mug maakte het gevoel compleet.

Toen ik me weer op mijn kont zette was de fietser er nog steeds.

Hij had me heerlijk bekeken. Hij dronk wat uit een flesje en stapte weer op zijn fiets.

Onwerkelijk werkelijk zeg maar. Ik was de confrontatie aangegaan.

Ik had me vertoont aan een wildvreemde man. Met opengeslagen jurk liep ik terug naar de waterkant.

Daar waar de blote man op een grote steen zat.

Hij keek uit over het water naar de boten en de surfers. Hij draaide zich om toen hij me hoorde.

Keek, glimlachte en keek weer voor zich.

Ik voelde me goed. Alsof die man me liet weten dat het goed was. Dat het die dag, zo een dag was.

Een dag waarop dit gewoon kon.

 

Juist ja, de confrontatie met mijn kont. Die heerlijke ronde vorm met die spleet er tussen.

Met mijn geile spatlappen. En dat krappe sterretje.

Van rood naar bruin. Van nat naar vaseline. Mijn kont is mijn krappe kut. Mijn kut is mijn kut.

Neuk mijn kut en ik wordt nat. Neuk mijn kont en ik 

squirt je onder. Ik vinger mijn reet en voel mijn drol. Is dat geil? Jazeker, dat is ontzettend geil.

Ik neuk mijn reet met een dildo, en stront komt mee terug.

Stront en pis. Mijn twee ingangen van lust, de twee uitgangen van wat je lichaam uitstoot aan ballast.

De walging van het geil zijn. Die heerlijke reet.

Die goddelijke kut. Stront en pis. Als brood en water. Hoe kan zoiets moois zoveel afval verwerken.  

Als ik mijn anaal-ballen alle 5 naar binnen duw, en mijn kut vinger, voor mijn orgasme met een ruk diezelfde ballen genadeloos uit me trek. Dan voelt het of ik alles onder schijt. Tezamen met het verkrampen van mijn kut doet dat mee weergaloos komen. Goor? Jazeker.... Geil?

Goddeloos geil!

 

Ik weet het al van tevoren. Als ik hardloop kijk ik altijd uit naar een mooi plekje waar ik me kan uitkleden.

Waar ik op mijn hoede moet zijn.

Lopen maakt me geil, bloedgeil.

Al het redelijke zakt me in de schoenen en mijn bloed stroomt via alle richtingen naar mijn vagina.

Lopen wordt dan lastig. Mijn kop heb ik er niet meer bij. Hoe vaak ben ik bijna aangereden

omdat ik gedachteloos, half geil over de weg liep te zwalken.

Een harde claxon die mij als het ware weer terug bracht naar de werkelijkheid.

Een geile dagdroom uit elkaar gespat.

En daar staat ik dan, schuchter verstopt, ergens....zomaar weer.....handen vinden hun weg.

De wind, de natuur, buitenlucht. Een nachtvlinder 

beschenen door het daglicht. Lekker rollen, grond neuken en takken die als zweepjes van

allerhande maten dienen. Niet gezien willen worden.

Maar o zo graag bekeken willen zijn. Kijk maar als je het geluk hebt om mij te zien.

Zo niet, ook niet erg. Ik neuk mijn gympie. Duw mijn sport-slipje  in mijn kut.

Ruik aan mijn zweet sokken en pis mijn geurspoor.

Dat hardlopen stelt eigenlijk niet zo veel voor. Het is de cooling down die telt.

Alhoewel cooling ook weer niet het juiste woord is. 

 

Aan het zwembad van mijn vakantieadres vertoef ik in stilte.

Het kabaal van de uitgelaten vakantiegangers gaat aan mij voorbij. Ik heb jou gezien. 

Mijn vakantieliefde, Je kent me niet, je hebt me waarschijnlijk nog niet eens zien staan.

Maar ik bombardeer je tot mijn vakantieliefde.

Je loopt zo mooi rond, je weet dat je mooi bent, zonder verwaand over te komen.

Ik sip aan mijn glas en sip een beetje over jou. Weer zo iemand die in *a different class beweegt.

Out of my league dus. Ik bewonder je slechts op afstand. De Zon doet je goed, je kleurt heerlijk lichtbruin. 

En dat tussen de vele Engelsen hier. Dat blijft niet onopgemerkt.

Ik probeer te horen wat je zegt, in wat voor taal je spreekt. Je spreekt in raadsels.

Ik zie je mond bewegen en er komen woorden uit die ik verzin, hier ter plekke.

Dat je me uitdaagt....een Dare.... Kom voor mijn zonnestoel zitten en rub one out for me.

En als dat me lukt zal je mij heerlijk beffen in het zwembad, later op de avond, als de meeste naar de stad

zijn of op hun terrasje zitten. Uitkijkend op het verlichte zwembad.

Afvragend wat die twee daar aan het doen zijn. Mijn zwemband verhuld mijn naaktheid. 

Verhuld niet jouw prachtige lijf. Uitzinnig gelukkig kijk je naar mijn vrouwelijkheid.

*I will drown but i will make you cum...... Kopje onder.

 

Ik schrik op........mijn zwembroekje is nat, en toch heb ik nog niet gezwommen.

Zij naast mij kijk me in walging aan. Ik sla vlug mijn handdoek om.

Weglopen zal ik niet. Ik moet mee even herpakken. En dan voor haar in mijn broekje gaan zitten.

Ik choqueer graag. Zeker dat soort mensen.

Ook zij ging niet weg, ze keek me enkel vol vragen aan.

En ik herhaalde in mijn hoofd het gesprek dat ik eerder had met die gene far out of reach.

Ik keek haar aan.... misschien dacht zij nu wel hetzelfde zo over mij.

Ik haalde mijn vinger uit mijn broekje en stak hem in mijn mond. *Dare me dacht ik.

De volgende dag was ze weg. Net zoals mijn vakantieliefde.

Uiteindelijk heeft mijn blote kutje toch het water mogen proeven. 

Al was het maar voor heel even. Die poolman keek er niet eens raar van op.

 

Loes zit bij me in de tuin. Het weer is werkelijk schitterend.

"Wat een prachtige kleur schoenen heb je aan" zegt Loes.

"Het heeft de kleur van mijn opgezwollen kut" kleun ik eruit. Loes haar mond valt vol verbazing open.

"Stel je niet zo aan" grap ik haar.

"Dat zeg je toch niet" stelt Loes verward. "Waarom niet?" Het is zo"

Ik schuif mijn rokje omhoog en laat Loes genieten van mijn blote kut.

"Jij bent toch wel erg gestoord hoor"stelt Loes opnieuw vast.

"Jouw schoenen zijn blauw, net zoals jij...met je vier te grote glazen wijn" verwijt ik haar terug.

We lachen. "Ik wil dat je naar me kijkt"vraag ik haar. Op antwoord wacht ik niet.

Ik spreid mijn benen wijd en laat Loes naar me kijken.

Het maakt me zo geil. En Loes wankelt tipsy op mij toe.

"Deze is leeg, wat moet ik er mee doen"vraagt ze me. Ze doelt op de wijnfles.

"Wat wil je er mee doen"vraag ik haar ondeugend. Ja.....mijn Loes is van ver gekomen.

Haar blote lijf waggelt onzeker richting de keuken.

"Die andere"zegt ze.....even die andere pakken, die heeft een dikkere hals".

 

Soms heb ik van die buien.......dan wil ik gezien worden. Maakt het niet uit wat de consequenties kunnen zijn.

In mijn hotelkamer in Parijs kijk je eigenlijk zo bij elkaar naar binnen. Twee hotels tegenover elkaar gelegen.

Een scala aan vreemd volk met vast ieder een verhaal trekt aan mij voorbij. 

Het is net of ik tig tv's aan heb staan. Mijn gordijnen zijn open en mijn licht is aan.

De avond valt over het mooie Parijs. Ik voel de fièvre.

Ik kijk, ik mag bekeken worden. Een showtje op zijn Frans. Een déshabillez moi moment.

En het maakt niet uit wie er kijkt. Kinderen zie ik niet.

Dus met speels gemak vermaak ik mijn gasten van het hotel. Om te eindigen in slechts mijn bh.

Op de stoel met een drankje. En een sigaret.

En ik zweer het je. Aan de overkant stond een man. Langzaam klapte hij in zijn handen.

Ik stond op gaf nog een steelse blik en sloot de gordijnen.

Einde show!

 

Ik ben die kat, die panter, dat roofdier, op zoek naar prooi, naar genot, voldoening.

Ik klauw door het bos, langs de dijk. over de weg. Tot mijn knieën stuk zijn, mijn handen vuil en zeer doen.

Om me thuis te voelen in mijn stukje natuurgebied. Ik ben zeldzaam, je mag op mij niet jagen. Ik ben beschermd, een beschermde soort. Ik hou van aarde en lucht, van de natuur en alles wat daar bij hoort.

Maar ik aanbid ook het staal van een graafmachine. Het heeft iets buitenaards, iets afstandelijk, iets kouds.

Iets dat me aan mezelf doet denken. Voor de buitenwacht kom ik zo over.

Terwijl ik dus eigenlijk het roofdier probeer te zijn. Warmbloedig, op zoek naar.... En als ik mezelf dan tegenkom, dan voel ik een soort van verbondenheid. Ik met die machine. Een twee eenheid haast.

Dan wil ik het koude van, verwarmen met het hete van mijn naakte instinct.

Dan ruik ik het al was het een boom, de lucht, de bladeren of de zomerbloemen. Dan lik ik het als mijn prooi. Proef, speel en probeer je er onder te krijgen. In for the kill. Maar het koud verwond mij telkens weer.

En dus graaf ik mezelf steeds opnieuw iets verder in.